معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی، کاظم غریب‌آبادی، با لحنی پر از انکار و فرافکنی مدعی شد که قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی «هیچ تأثیری» بر ایران نخواهد داشت.
او با اصرار بر این ادعا که «ایران مشکلی اصولی با آژانس ندارد»، تلاش کرد شکست دیپلماتیک تهران را در برابر فشارهای بین‌المللی توجیه کند. غریب‌آبادی همچنین مدعی شد که مدیرکل آژانس، رافائل گروسی، «موافق قطعنامه نبوده» و این نهاد را تحت فشار اعضای خاص دانست؛ روایتی تکراری که دیگر حتی حامیان رژیم هم به آن باور ندارند.
از سوی دیگر، محسن نذیری اصل، نماینده دائم ایران در وین، با تناقضی آشکار، از «وعده‌های مثبت» گروسی در تهران سخن گفت؛ گویی فراموش کرده که همین قطعنامه نتیجه ناکارآمدی جمهوری اسلامی در تعاملات هسته‌ای است.
قطعنامه‌ای که پنج‌شنبه تصویب شد، نشان‌دهنده انزوای بیشتر رژیم در صحنه بین‌المللی است. اما واکنش تهران، همان پاسخ همیشگی بود: تهدید به راه‌اندازی سانتریفیوژهای بیشتر، گامی که تنها انزوای رژیم را تعمیق خواهد کرد و مردم ایران را بیشتر به بحران‌های اقتصادی و اجتماعی فرو می‌برد.