جمهوری اسلامی، در ادامه پروژه سرکوب نسلی، با امضای یک تفاهم‌نامه رسمی میان فرمانده کل نیروی انتظامی و وزیر آموزش و پرورش، مجوز ورود پلیس به مدارس را صادر کرد؛ اقدامی که نه‌تنها غیرقانونی، بلکه توهینی آشکار به کرامت دانش‌آموزان، خانواده‌ها و معلمان است.
پلیس در مدرسه؟ آموزش در ایران رسماً پادگانی شد
این تصمیم با واکنش‌های گسترده مردم و فرهنگیان روبه‌رو شده؛ صدها شهروند در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها، از جمله ایران‌اینترنشنال، خواستار لغو فوری این تفاهم‌نامه و استعفای وزیر آموزش و پرورش شدند. این اقدام بخشی از پروژه پادگانی‌سازی آموزش، برای کنترل و ارعاب نسل نوجوانی‌ست که دیگر از جمهوری اسلامی نمی‌ترسد.
فرهنگیان هشدار دادند؛ مدرسه جای سرکوب نیست
تشکل‌های صنفی فرهنگیان صراحتاً اعلام کردند که مدارس، ملک شخصی وزیر نیست و نیروهای سرکوبگر جایگاهی در محیط آموزشی ندارند. محمد حبیبی، سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های فرهنگیان، هشدار داد که ورود پلیس به مدارس، نه‌فقط غیرقانونی، بلکه تجاوزی آشکار به حقوق دانش‌آموزان است.
محمود بهشتی لنگرودی نیز تأکید کرد: «کار فرهنگ را به سرهنگ نسپارید، دودش به چشم خودتان خواهد رفت.» این پیام روشنی است به دولت دست‌نشانده پزشکیان که فرمان سرکوب را از بیت رهبری می‌گیرد و نه از خواست مردم.
پشت پرده تفاهم‌نامه؛ اجرای سیاست خامنه‌ای برای خاموش کردن مدارس
در شرایطی که دانش‌آموزان در جنبش «زن، زندگی، آزادی» نقش کلیدی ایفا کردند و بسیاری از آنها کشته، مجروح یا مسموم شدند، جمهوری اسلامی تلاش دارد با استقرار نیروهای امنیتی در مدارس، پیشاپیش شعله‌های هرگونه اعتراض احتمالی را خاموش کند.
این تفاهم‌نامه ادامه همان سیاستی‌ست که از کهریزک تا سرکوب دانشجویان ادامه داشته: ترساندن نسل جوان، با باتوم، بازداشت، تهدید و تخریب آینده. اما همان‌گونه که یکی از شهروندان گفت: «حتی اگر مدارس را کنترل کنند، صدای مقاومت را نمی‌توانند خاموش کنند.»
مردم چه گفتند؟ از استعفای وزیر تا نه به جمهوری اسلامی
واکنش گسترده مردمی به این تصمیم، نشان از عمق خشم و انزجار عمومی از جمهوری اسلامی دارد. صدها نفر با ارسال پیام‌های صوتی و ویدیویی خواستار لغو تفاهم‌نامه و استعفای فوری وزیر شدند. بسیاری از مردم تأکید کردند که دولت پزشکیان «کاره‌ای نیست» و تنها مجری اوامر خامنه‌ای است.
یکی از معلمان گفت: «دانش‌آموزان از حکومت نمی‌ترسند. اگر اعتراضی شکل بگیرد، این نسل پیشتاز خواهد بود.» و این همان چیزی‌ست که حکومت از آن وحشت دارد: نسلی که دیگر اهل مماشات نیست و درس آزادی را بهتر از هر کتاب درسی آموخته است.
مدرسه جای مهر است، نه مهار؛ آینده را نمی‌توان با اسلحه کنترل کرد
ورود پلیس به مدارس، نماد تمام‌قد حکومتی‌ست که دیگر هیچ مشروعیتی ندارد و تنها با سرنیزه و زور می‌خواهد بر خرابه‌های اعتماد اجتماعی، بماند. اما همان‌گونه که تجربه نشان داده، سرکوب پاسخ نمی‌دهد؛ جنبش‌ها خاموش نمی‌شوند و نسلی که طعم آزادی را چشیده، تن به پادگانی شدن آموزش نمی‌دهد.