احمدرضا حائری، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار کرج، در پیامی به مناسبت اولین سالگرد «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» این حرکت را راهبردی برای پایان دادن به استبداد و نجات ایران از چرخهی خشونت حکومتی دانست.
زندانی سیاسی از داخل زندان به مبارزه علیه اعدام فراخوان داد
او در پیام خود تأکید کرد که مخالفت با اعدام نهتنها یک مطالبه انسانی، بلکه پیششرط برقراری عدالت و آزادی در ایران آینده است.
مخالفت با اعدام؛ گامی اساسی در گذار از دیکتاتوری
احمدرضا حائری در ادامه پیام خود تصریح کرد که اگر جامعه ایران بر سر اصل "نه به اعدام" به توافق برسد، میتوان به ساختن آیندهای بدون استبداد امیدوار بود. او افزود:
> «اگر تنها بر سر این یک ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر توافق کنیم و حق زندگی را خط قرمز ابدی بدانیم، میتوانیم آیندهای عاری از استبداد و خشونت بسازیم.»
این سخنان در حالی مطرح میشود که جمهوری اسلامی همچنان یکی از بالاترین نرخهای اعدام در جهان را دارد و از این روش برای سرکوب مخالفان سیاسی، فعالان مدنی و اقلیتهای مذهبی استفاده میکند.
جمهوری اسلامی و اعدام؛ ابزاری برای بقای حکومت سرکوبگر
حاکمیت ایران از ابتدای انقلاب ۵۷ تاکنون از اعدام به عنوان یک ابزار سیاسی برای ایجاد رعب و وحشت استفاده کرده است. اعدامها در ایران نهتنها محدود به جرایم سنگین نمیشوند، بلکه شامل فعالان سیاسی، روزنامهنگاران، معترضان خیابانی و حتی نوجوانان زیر ۱۸ سال نیز میشود.
📌 آمار تکاندهنده اعدامها در ایران:
بیش از ۶۰۰ اعدام در سال ۱۴۰۲؛ ایران دومین کشور جهان از نظر تعداد اعدامها پس از چین است.
اعدامهای دستهجمعی اقلیتهای قومی و مذهبی؛ کردها، بلوچها و بهاییان در صدر لیست اعدامشدگان قرار دارند.
اعدام معترضان و مخالفان سیاسی؛ دهها نفر از بازداشتشدگان اعتراضات اخیر، بدون محاکمه عادلانه به دار آویخته شدند.
این آمار نشاندهنده عمق بحران حقوق بشر در جمهوری اسلامی است، رژیمی که از اعدام به عنوان ابزاری برای خاموش کردن صداهای معترض استفاده میکند.
«نه به اعدام»؛ راهی برای تحقق عدالت انتقالی در ایران
حائری در پیام خود تأکید کرد که مخالفت با اعدام، پایهایترین شرط برای دستیابی به عدالت انتقالی پس از سقوط جمهوری اسلامی است.
🔴 چرا «نه به اعدام» مهم است؟
✔️ اعدام ابزاری برای تداوم دیکتاتوری است.
✔️ لغو اعدام، مقدمهای برای ساختن ایرانی دموکراتیک است.
✔️ پایان دادن به چرخه خشونت، تضمینکننده آزادیهای مدنی و سیاسی در آینده خواهد بود.
این زندانی سیاسی از تمام مردم ایران خواست که در این کارزار شرکت کنند و جمهوری اسلامی را در مقابل جنایاتش پاسخگو نگه دارند.
سرکوب و اعدام، ابزارهای پوسیدهی یک نظام رو به سقوط
کارزار «نه به اعدام» تنها یک اعتراض حقوق بشری نیست؛ این جنبشی است که در دل خود فریاد آزادی را حمل میکند.
مردم ایران، که سالها زیر بار سرکوب و بیعدالتی زیستهاند، حالا بیش از هر زمان دیگری خواهان تغییرند. تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار باشد، چوبههای دار در میادین شهرها برافراشته خواهد ماند.
اما مردم ایران، با اتحاد و ایستادگی، میتوانند این ماشین سرکوب را از کار بیندازند و آیندهای بدون اعدام، بدون استبداد و بدون جمهوری اسلامی بسازند.