در ادامه موج نارضایتیهای عمومی در ایران، گروهی از بازاریان تهران در اعتراض به تورم افسارگسیخته و افزایش بیسابقه نرخ ارز، روز یکشنبه مغازههای خود را در منطقه ۱۵ خرداد تعطیل کرده و به خیابانها آمدند.
این اعتصاب که ابتدا توسط کسبه کفاش در راسته «سید ولی» آغاز شد، به سرعت به سایر صنوف از جمله پارچهفروشان و پوشاکفروشان گسترش یافت.
یکی از کفاشان اعتصابی در باغ سپهسالار تهران با سخنرانی در جمع بازاریان، دلایل این اعتراضات را چنین برشمرد: "گران شدن مواد اولیه به دلیل افزایش نرخ ارز، رکود شدید در بازار، نبود نقدینگی، و نداشتن قیمت تمامشده در محصولات."
شعارهای معنادار بازاریان اعتصابی
کسبه اعتصابکننده با سردادن شعارهایی نظیر «نترسید، ببندید» و «بازاری با غیرت، حمایت حمایت»، سایر بازاریان را به پیوستن به اعتصاب تشویق کردند.
اعتصاب گسترده بازاریان در مناطق مختلف تهران، از جمله بازار عباسآباد، کوچه حمامچال و پاساژ ملت بازار تهران، انعکاسی از شرایط وخیم اقتصادی کشور است.
افزایش نرخ ارز؛ شعلهورکننده اعتراضات
بر اساس گزارشها، نرخ دلار آمریکا که در هفتههای اخیر به طور مداوم افزایش یافته، روز یکشنبه به بیش از ۸۳ هزار تومان رسید.
یکی از پارچهفروشان معترض اظهار داشت: «افزایش قیمت دلار، مواد اولیه را گران کرده و کارگاههای تولیدی در حال تعطیلی هستند. بازار کاملاً کساد است و چکهای ما یکی پس از دیگری برگشت میخورند.»
نگرانی تولیدکنندگان از سقوط قدرت خرید مردم
حمیدرضا رستگار، رئیس اتاق اصناف تهران، ضمن تأیید نگرانی تولیدکنندگان، گفت: «تولیدکنندگان کفش نسبت به افزایش مستمر نرخ ارز اعتراض دارند. این جهش قیمت باعث شده مواد اولیه به حدی گران شود که عرضه محصولات از توان خرید مردم خارج شود.»
حضور مأموران امنیتی در تجمعات
بر اساس گزارشهای منتشرشده، مأموران امنیتی در محل اعتصابات حضور پیدا کرده و تجمعات را تحت نظر قرار دادهاند. با این حال، به نظر میرسد حضور نیروهای امنیتی نتوانسته بازاریان معترض را از پیگیری خواستههای خود بازدارد.
تحلیل آیندهنگرانه
اعتصاب گسترده بازاریان و افزایش اعتراضات اقتصادی نشاندهنده ناتوانی رژیم جمهوری اسلامی در مدیریت بحرانهای مالی است. افزایش بیرویه نرخ ارز و تورم، علاوه بر فروپاشی اقتصادی، پایههای اعتماد عمومی به حاکمیت را به شدت متزلزل کرده است.
در حالی که سرکوب اعتراضات اقتصادی همچنان ادامه دارد، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این نارضایتیها میتواند به اعتراضات سراسری تبدیل شده و سقوط رژیم را فراهم کند.