قطعی مداوم برق و گاز در ایران، صنایع استراتژیک کشور را فلج کرده است. به گزارش دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان، ۲۲ کارخانه سیمان در کشور به‌طور کامل تولید را متوقف کرده‌اند.
علی‌اکبر الوندیان اعلام کرد: «کوره‌ها خاموش شده‌اند و حتی کارخانه‌های فعال تنها در ساعات محدود تولید دارند.»
خاموشی کوره‌ها و تعطیلی کارخانه‌ها
گزارش‌ها نشان می‌دهد که کارخانه‌های بزرگ سیمان از جمله سیمان تهران و سیمان آبیک، به دلیل قطع گاز و ممنوعیت استفاده از مازوت، تولید خود را متوقف کرده‌اند.
این وضعیت تنها به تهران محدود نیست؛ استان‌های خراسان شمالی، رضوی و جنوبی نیز با مشکلات مشابهی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
بحران در صنایع دارویی و معدن
مشکلات انرژی به صنایع حیاتی دیگر نیز سرایت کرده است. قطعی برق، صنایع دارویی کشور را که پیش‌تر در تابستان نیز دچار بحران بود، بار دیگر به چالش کشیده است.
رئیس اتاق بازرگانی تهران هشدار داده است که کمبود انرژی در فصل سرما می‌تواند منجر به بحران در تولید داروهای حیاتی شود. در حوزه معدن نیز وابستگی شدید به انرژی الکتریکی، صنایع معدنی را به‌شدت آسیب‌پذیر کرده است.
سیاست‌های ناکارآمد و آینده تاریک
کارشناسان اقتصادی، سیاست‌های اشتباه و ناکارآمدی حکومت را عامل اصلی این بحران می‌دانند.
در حالی که حکومت همچنان به اولویت‌دهی به هزینه‌های نظامی و حمایت از گروه‌های نیابتی در منطقه ادامه می‌دهد، صنایع داخلی با چالش‌های جدی روبرو هستند.
راه‌حلی برای بحران؟
تحلیلگران معتقدند که تا زمانی که جمهوری اسلامی نتواند از سیاست‌های مخرب خود دست بکشد و بودجه‌های ضروری را به زیرساخت‌های انرژی و صنایع داخلی اختصاص دهد، این بحران ادامه خواهد داشت.
این بحران نه‌تنها تولید ملی را تهدید می‌کند، بلکه زنگ خطری برای امنیت اقتصادی و اجتماعی کشور به صدا درآورده است.
آیا حکومت قادر به مهار این بحران خواهد بود یا باید شاهد فروپاشی صنعتی باشیم؟