کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که از درون زندان‌های ایران شکل گرفت، اکنون در ۳۵ زندان کشور گسترش یافته است. زندانیان سیاسی و محکومان به اعدام، در اعتراض به موج اعدام‌های سیستماتیک جمهوری اسلامی، دست به اعتصاب غذای جمعی زده‌اند.
موج اعتراض در زندان‌ها؛ گسترش اعتصاب علیه اعدام در سراسر ایران
این جنبش اعتراضی که سال گذشته در زندان قزلحصار آغاز شد، اکنون به بندهای زنان و مردان در سراسر کشور رسیده و به نشانه مقاومت علیه سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت، ادامه دارد.
ادامه اعدام‌ها در ایران؛ زندانیان در اعتصاب غذا به سر می‌برند
در بیانیه‌ای که از سوی اعضای این کارزار منتشر شده، آمده است که بیش از ۳۰ زندانی از جمله یک زن، از ابتدای بهمن‌ماه در زندان‌های مختلف اعدام شده‌اند. این بیانیه، هدف جمهوری اسلامی از اجرای گسترده احکام اعدام را ایجاد وحشت و سرکوب اعتراضات اجتماعی عنوان کرده است.
در این بیانیه تأکید شده است: «فراموش نکنیم خامنه‌ای پیش‌تر اذعان کرده بود که قضات در احکام خود هیچ توجهی به مبانی حقوق بشر بین‌المللی نداشته باشند.»
زندانیان اعتصاب‌کننده، با محکوم کردن این سرکوب‌ها، از جامعه جهانی و مردم ایران خواسته‌اند که به تداوم این جنبش اعتراضی کمک کنند و اجازه ندهند جمهوری اسلامی با سیاست اعدام و ارعاب، جامعه را به سکوت وادارد.
زندانیان در ۳۵ زندان به اعتصاب پیوستند؛ دامنه اعتراض گسترده‌تر شد
اعتصاب غذای زندانیان از نهم بهمن‌ماه، همزمان با افزایش شمار اعدام‌ها، از زندان قزلحصار آغاز شد. اما حالا، زندانیان در ۳۵ زندان دیگر نیز به این اعتصاب پیوسته‌اند.
فهرست زندان‌هایی که به این اعتصاب پیوسته‌اند:
تهران و البرز: اوین، قزلحصار، تهران بزرگ، خورین ورامین، مرکزی کرج
اصفهان: اسدآباد، دستگرد
خوزستان: شیبان اهواز، سپیدار اهواز
فارس: عادل‌آباد شیراز، نظام شیراز
سیستان و بلوچستان: زاهدان
مازندران و گیلان: قائمشهر، لاکان رشت، رودسر، حویق تالش
کردستان و آذربایجان غربی: سقز، بانه، مریوان، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده
سایر استان‌ها: اراک، خرم‌آباد، برازجان، رامهرمز، بم، کهنوج، طبس، جوین، وکیل‌آباد مشهد، گنبدکاووس
این اعتصاب، به‌عنوان بزرگ‌ترین حرکت اعتراضی درون زندان‌های جمهوری اسلامی، همچنان ادامه دارد و فعالان حقوق بشر، نسبت به سرکوب شدید معترضان و افزایش فشار بر زندانیان هشدار داده‌اند.
افزایش نگرانی‌ها از وضعیت زندانیان سیاسی و خطر اعدام‌های بیشتر
یکی از نگرانی‌های عمده زندانیان معترض، صدور و اجرای سریع احکام اعدام علیه زندانیان سیاسی است. در بیانیه این کارزار، از صدور حکم اعدام برای منوچهر فلاح، یکی از اعضای این جنبش، به‌عنوان «اقدامی ضدانسانی» یاد شده است.
منوچهر فلاح در یک دادگاه غیرعلنی، بدون وکیل و در یک روند کاملاً ناعادلانه به اتهام واهی محاربه به اعدام محکوم شده است.
اعضای این کارزار تأکید دارند که جمهوری اسلامی بدون اعدام نمی‌تواند دوام بیاورد و سرکوب سیستماتیک را تنها راه بقای خود می‌داند.
موج اعتراضات در زندان‌های ایران، به ۳۵ زندان کشور گسترش یافته و زندانیان با اعتصاب غذا، علیه سیاست‌های سرکوبگرانه جمهوری اسلامی قیام کرده‌اند. این کارزار اعتراضی که از قزلحصار آغاز شد، حالا به جنبشی سراسری تبدیل شده است.
سؤال اصلی اینجاست: آیا جمهوری اسلامی با سرکوب و اعدام می‌تواند خیزش‌های مردمی را متوقف کند، یا این موج اعتراضات در نهایت به سقوط رژیم ختم خواهد شد؟