در روزهای اخیر، فرهنگیان بازنشسته، که سال‌ها در کلاس‌های درس آینده کشور را ساخته‌اند، بار دیگر به خیابان‌ها آمده‌اند تا صدای اعتراضشان را به گوش حکومتی برسانند که به‌جای پاسخگویی، تنها به سرکوب متوسل شده است.
اعتراضات فرهنگیان؛ نمادی از خشم عمومی
این اعتراضات، که در سرمای زمستان و با حضور گسترده فرهنگیان و دیگر اقشار همراه بوده، به وضوح نشان‌دهنده نارضایتی عمومی از سیاست‌های ناکارآمد و فساد ساختاری جمهوری اسلامی است.
فرهنگیانی که روزگاری در صف اول آموزش نسل آینده قرار داشتند، اکنون برای حق و حقوق خود باید با خشونت روبه‌رو شوند. اما آیا این اعتراضات تنها یک مطالبه صنفی است، یا زنگ خطری برای نظامی که از درون در حال فروپاشی است
فرهنگیان بازنشسته؛ از تعلیم نسل‌ها تا اعتراض به فساد
فرهنگیان بازنشسته، با دهه‌ها خدمت در آموزش و پرورش، امروز به خیابان آمده‌اند تا برای حقوقی که به‌حق از آن‌ها دریغ شده، مبارزه کنند.
این فرهنگیان که زمانی پایه‌های دانش و آگاهی را برای نسل‌های مختلف ساختند، حالا در دوران بازنشستگی با مشکلات عدیده معیشتی و بی‌توجهی حکومت روبه‌رو هستند.
مطالبات اصلی:
پرداخت ۶۰ درصد سنوات پایان خدمت که ۱۷ ماه از موعدش گذشته است.
شفاف‌سازی و پاسخگویی وزیر آموزش و پرورش در قبال وعده‌های عمل‌نشده.
بهبود وضعیت معیشتی و پرداخت حقوق متناسب با تورم و خط فقر.
این مطالبات، که پایه‌های زندگی هر انسانی را تشکیل می‌دهند، برای فرهنگیان بازنشسته نه تنها نادیده گرفته شده، بلکه با سرکوب و خشونت پاسخ داده می‌شود.
خشونت به‌جای پاسخگویی؛ اسپری فلفل برای فرهنگیان
در تجمع اخیر فرهنگیان بازنشسته مقابل وزارت آموزش و پرورش، نیروهای امنیتی به‌جای گفت‌وگو و بررسی مشکلات، از اسپری فلفل برای متفرق کردن معترضان استفاده کردند.
این برخورد نشان‌دهنده رویه جمهوری اسلامی در مواجهه با هرگونه اعتراض است: نادیده گرفتن مشکلات، سرکوب اعتراضات، و استفاده از خشونت به‌جای پاسخگویی.
معترضان با شعارهایی مانند «بی‌شرف، بی‌شرف» و «وزیر بی‌لیاقت، استعفا» نشان دادند که دیگر از وعده‌های توخالی خسته شده‌اند و خواهان اقدام عملی و شفافیت هستند.
اعتراضات سراسری؛ خشم از ناکارآمدی و فساد
فرهنگیان بازنشسته تنها گروه معترض در این روزها نیستند. در نقاط مختلف کشور، اقشار مختلف مردم به خیابان‌ها آمده‌اند تا صدای اعتراضشان را علیه فساد و بی‌عدالتی بلند کنند:
کارگران صنایع چوب و کاغذ چوکا: این کارگران، که ماه‌هاست حقوقی دریافت نکرده‌اند، خواهان شفافیت و پاسخگویی از سوی کارفرما و مقامات هستند.
بازنشستگان مخابرات: در استان‌های تهران، زنجان، کرمانشاه و اصفهان، بازنشستگان مخابرات نسبت به سوءمدیریت و فساد در این نهاد اعتراض کرده‌اند.
این اعتراضات نشان‌دهنده یک واقعیت تلخ است: نارضایتی عمومی از سیستمی که به‌جای خدمت به مردم، منافع خود را در اولویت قرار داده است.
اعتراضات فرهنگیان؛ نشانه‌ای از سقوط نظام
اعتراضات فرهنگیان بازنشسته، همراه با اعتراضات دیگر اقشار، نه تنها یک حرکت صنفی، بلکه بخشی از موج گسترده نارضایتی مردم ایران از نظام جمهوری اسلامی است.
این اعتراضات نشان می‌دهد که مردم دیگر به وعده‌ها و سیاست‌های حکومت اعتمادی ندارند. فرهنگیان، کارگران و بازنشستگان، با صدای بلند خواستار عدالت، شفافیت و پایان فساد هستند.
از اعتراض تا تغییر
تجمع فرهنگیان بازنشسته و سایر اعتراضات اخیر، نمادی از خشم عمومی و مطالبات مردمی است که دیگر نمی‌خواهند در برابر فساد و بی‌عدالتی سکوت کنند.
این اعتراضات نشان‌دهنده آغاز تغییری است که ریشه در آگاهی و اتحاد مردم دارد. حکومت جمهوری اسلامی، با ادامه سرکوب و نادیده گرفتن حقوق مردم، پایه‌های خود را تضعیف کرده و به سمت سقوط نزدیک‌تر می‌شود.