خانواده ابراهیم نبوی، فعال سیاسی و طنزنویس برجسته، اعلام کردند که او در شهر سیلورسپرینگ ایالت مریلند آمریکا به زندگی خود پایان داده است.
افسردگی و دلتنگی؛ روایت خانواده نبوی از خودکشی او
در بیانیه خانواده آمده که نبوی در سال‌های اخیر با افسردگی و دلتنگی برای ایران دست‌وپنجه نرم می‌کرد و تبعید ناخواسته، زندگی او را به بن‌بست رساند.
این اتفاق بازتابی از سرنوشت دردناک بسیاری از ایرانیانی است که به دلیل سرکوب و محدودیت‌ها، ناچار به ترک وطن شده‌اند.
سرکوب و تبعید؛ دلایل دوری نبوی از وطن
ابراهیم نبوی در دوران اصلاحات به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی و طنزهای صریح خود، دو بار بازداشت شد و در نهایت در سال ۱۳۸۲ به اجبار ایران را ترک کرد.
او که با رسانه‌های مطرحی چون صدای آمریکا، رادیو زمانه و هفته‌نامه گویا همکاری داشت، همواره در نوشته‌هایش رژیم جمهوری اسلامی را به دلیل فساد و سرکوب گسترده به چالش می‌کشید. اما دلتنگی برای ایران و فشار تبعید، زندگی او را به کابوسی پایان‌ناپذیر تبدیل کرد.
تحلیل آینده؛ تبعید، بحران هویت و فریاد آزادی‌خواهی
مرگ تلخ نبوی بار دیگر نشان می‌دهد که تبعید، گرچه فرصتی برای بیان آزادانه است، اما بهایی سنگین دارد. تبعیدیان نه تنها از خانه و خانواده خود دور می‌شوند، بلکه با فشارهای روحی و روانی ناشی از دوری از وطن و بحران هویت مواجه‌اند.
سرکوب‌های جمهوری اسلامی نه‌تنها در داخل، بلکه در خارج از مرزها نیز قربانی می‌گیرد و این امر ضرورت فشار بیشتر جامعه جهانی بر این رژیم سرکوبگر را دوچندان می‌کند.