کردستان، بار دیگر پیشگام اعتراضات ملی شد. مردم این منطقه، با یک اعتصاب عمومی فراگیر، نشان دادند که در برابر سرکوب، اعدام و فشارهای جمهوری اسلامی ایستاده‌اند.
این حرکت که در شهرهای سنندج، سقز، مریوان و مهاباد به اوج خود رسید، پیامی روشن برای رژیم حاکم داشت: ترس دیگر جایی در دل مردم ندارد.
اعتصاب گسترده کردستان؛ اتحاد در برابر سرکوب
اعتصاب عمومی در کردستان، که روز سه‌شنبه آغاز شد، تنها به تعطیلی مغازه‌ها محدود نشد. این اقدام، نمادی از اتحاد مردم در برابر ظلم و بی‌عدالتی بود.
حضور گسترده:
مغازه‌داران، کارگران و دانشجویان، همگی در این حرکت اعتراضی شرکت کردند. خیابان‌های خالی و کرکره‌های بسته، نمادی از نافرمانی مدنی بود که رژیم نتوانست آن را نادیده بگیرد.
شعارهای آزادی‌خواهانه:
شعارهایی مانند «نه به اعدام»، «زن، زندگی، آزادی» و «عدالت برای همه» از عمق دل مردم برخاست و بار دیگر نشان داد که صدای کردستان، صدای تمام ایران است.
این اعتصاب، پاسخی به سیاست‌های سرکوب‌گرایانه جمهوری اسلامی بود که با اعدام، پلمب مغازه‌ها و تهدید تلاش می‌کند اعتراضات را خاموش کند.
پیام مردم کردستان به رژیم؛ عدالت یا سقوط
اعتصاب عمومی کردستان تنها یک حرکت اعتراضی نبود، بلکه یک پیام واضح به جمهوری اسلامی بود: مردم دیگر سکوت نخواهند کرد.
اعتراض به اعدام‌ها:
اعدام‌های گسترده، به ویژه در میان فعالان کرد، به یک ابزار سرکوب تبدیل شده است. اما این بار، مردم با اتحاد خود نشان دادند که این سیاست‌ها دیگر کارایی ندارد.
همبستگی ملی:
اعتصاب کردستان به دیگر نقاط ایران نیز سرایت کرد و نشان داد که مردم، از هر قوم و زبانی، در برابر ظلم ایستاده‌اند. این همبستگی، رژیم را در برابر یک بحران جدی قرار داده است.
کردستان؛ پیشتاز مقاومت ملی
کردستان همواره پیشگام اعتراضات مردمی در ایران بوده است. از اعتصاب‌های سال‌های گذشته تا اعتراضات اخیر، این منطقه نمادی از ایستادگی در برابر ظلم بوده است.
نقش تاریخی کردستان:
مردم کردستان با تاریخچه‌ای از مبارزات، همواره در صف اول مقاومت بوده‌اند. این اعتصاب، بار دیگر نشان داد که این منطقه همچنان پیشتاز حرکت‌های آزادی‌خواهانه در ایران است.
اعتصاب کردستان، الهام‌بخش دیگر نقاط ایران خواهد بود. این حرکت نشان داد که با اتحاد و همبستگی، می‌توان در برابر رژیمی ایستاد که تلاش می‌کند صدای مردم را خفه کند.
اعتصاب عمومی کردستان، نه تنها یک حرکت اعتراضی، بلکه یک نماد از اتحاد و مقاومت در برابر جمهوری اسلامی بود. این حرکت، بار دیگر نشان داد که مردم ایران، به ویژه مردم کردستان، دیگر حاضر نیستند در برابر ظلم سکوت کنند.
پیام روشن است: مردم خواستار عدالت، آزادی و پایان سرکوب هستند. این اعتصاب، گامی دیگر به سوی سقوط رژیمی است که سال‌هاست با فساد، سرکوب و بی‌عدالتی کشور را درگیر بحران کرده است.