مریم یحیوی، فعال مدنی و زندانی سیاسی، پس از یک سال حبس از زندان اوین آزاد شد. او در اولین اقدام پس از آزادی، پارچه‌نوشته‌ای با شعار "نه به اعدام" و "توقف احکام مرگ برای زندانیان" را در دست گرفت و خواستار لغو فوری احکام پخشان عزیزی و وریشه مرادی، دو زندانی سیاسی در آستانه اعدام شد.
زندانی سیاسی مریم یحیوی آزاد شد؛ اما خطر اعدام برای دیگران باقی است
تصاویر منتشرشده از لحظه آزادی او، نشان می‌دهد که این کنش نمادی از اعتراض به نظام قضایی سرکوبگر جمهوری اسلامی و استفاده از اعدام به‌عنوان ابزار وحشت‌آفرینی علیه مخالفان است.
سرکوب مخالفان با موج جدید احکام اعدام
جمهوری اسلامی همچنان با شدت، از اعدام به‌عنوان ابزاری برای خاموش کردن اعتراضات استفاده می‌کند.
در ماه‌های اخیر، تعداد زیادی از زندانیان سیاسی، از جمله پخشان عزیزی، وریشه مرادی، محسن شکاری و محمد قبادلو، با احکام اعدام روبه‌رو شده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری و جامعه بین‌المللی بارها نسبت به این موج سرکوب شدید هشدار داده‌اند.
بر اساس گزارش‌های رسیده، پخشان عزیزی، فعال حقوق زنان و مددکار اجتماعی، در یک روند دادرسی غیرشفاف و ناعادلانه به اعدام محکوم شده است.
وکیل او و سازمان‌های حقوق بشری تأکید کرده‌اند که این حکم فاقد وجاهت قانونی بوده و نشانه‌ای از سرکوب سیستماتیک حکومت ایران علیه مخالفان است.
آیا اعتراضات بین‌المللی می‌تواند جمهوری اسلامی را متوقف کند؟
در حالی که موج اعتراضات داخلی علیه اعدام افزایش یافته، جامعه بین‌المللی نیز فشار بر جمهوری اسلامی را تشدید کرده است.
عفو بین‌الملل و سایر سازمان‌های حقوق بشری از کشورهای اروپایی و آمریکا خواسته‌اند که تحریم‌های بیشتری را علیه مسئولان قضایی و امنیتی ایران اعمال کنند.
دولت‌های غربی بارها جمهوری اسلامی را به نقض گسترده حقوق بشر متهم کرده و اعمال تحریم‌های شدیدتری را در دستور کار قرار داده‌اند.
این در حالی است که مقامات ایران همچنان به سرکوب شدید مخالفان و استفاده از اعدام به‌عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت ادامه می‌دهند.
با این حال، تداوم مقاومت و اعتراضات داخلی و بین‌المللی، می‌تواند روند سقوط این حکومت را تسریع کند.
سقوط جمهوری اسلامی نزدیک‌تر از همیشه است؟
سرکوب شدید، افزایش احکام اعدام و بحران‌های داخلی و بین‌المللی، نشانه‌هایی از ضعف و فرسایش جمهوری اسلامی هستند.
در شرایطی که مردم ایران، زندانیان سیاسی، فعالان حقوق بشر جامعه بین‌المللی علیه این سرکوب وحشیانه به پا خواسته‌اند، باید دید که حکومت ایران می‌تواند با سیاست‌های وحشت‌آفرینی خود، بقای خود را حفظ کند این موج اعتراضات، آخرین میخ بر تابوت این رژیم خواهد بود؟